ارتباط بین ویژگی‌های شخصیتی مربیان با رابطه مربی- بازیکن در لیگ برتر فوتبال ایران

نوع مقاله : مروری

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد تهران جنوب

2 دانشگاه تبریز

چکیده

هدف تحقیق: هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه میان ویژگی های شخصیتی مربیان با روابط مربی- بازیکن از نگاه مربیان در لیگ برتر فوتبال ایران است. روش تحقیق: به این منظور تعداد 64 سرمربی و مربی در تیم های لیگ برتر خلیج فارس مورد مطالعه قرار گرفتند و مربیان با نمونه برداری غیر‌احتمالی و از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. تحقیق حاضر از نوع توصیفی، همبستگی و پیمایشی است. برای سنجش ویژگی‌های شخصیتی مربیان از آزمون استاندارد ویژگی‌های شخصیتی رهبر با چهار زیر مقیاس کمال‌گرایی، خود شیفتگی، خود کارآمدی و عزت نفس استفاده شد و برای سنجش رابطه مربی-بازیکن پرسشنامه استاندارد رابطه رهبر-پیرو مورد استفاده قرار گرفت. آلفای کرونباخ پرسشنامه‌ها به ترتیب 766 % و 802% محاسبه شد. با استفاده از نرم‌افزار SPSS19 از آزمون کلموگروف اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن جامعه و بر اساس آن از آزمون های متناسب پارامتریک یا ناپارامتریک مانند آزمون‌های t، همبستگی پیرسون و رگسیون چندگانه استفاده شد. فرض اصلی تحقیق با سطح اطمینان %99 تأیید شد و مشخص شد بین ویژگی‌های شخصیتی کمال‌گرایی، خود شیفتگی، خودکارآمدی و عزت نفس مربیان و رابطه مربی-بازیکن رابطه معنادار وجود دارد. همچنین با استفاده از آزمون رگرسیون چندگانه مشخص شد که بین کمال‌گرایی، خودشیفتگی، عزت نفس و کفایت نفس با رابطه مربی-بازیکن رابطه چندگانه وجود دارد، در پایان براساس نتایج به دست آمده از ضرایب استاندارد مشخص شد که در بین چهار متغیر بیشترین عامل تاثیرگذار بر رابطه مربی-بازیکن شاخص عزت نفس بوده است و کمترین تاثیرگذاری را کمال‌گرایی داشته است.

کلیدواژه‌ها