پژوهش حاضر به منظور مقایسه میزان انتقال دوسویه فوری و تاخیری در مهارت پرتاب کردن بین کودکان و بزرگسالان انجام شد و در آن سه عامل گروه سنی، تاثیر زمان، و نوع دست مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق: تعداد چهل آزمودنی دختر در دو رده سنی 8-7 سال و 19-18 سال در اجرای تکلیف پرتاب از بالای سر همانند شوت هوک بسکتبال، شرکت کردند. آزمون شامل: مرحله مقدماتی، پیش آزمون، مرحله تمرینی و پس آزمون (یک آزمون انتقال فوری- 10 دقیقه بعد از تمرین و یک آزمون انتقال تاخیری-24 ساعت بعد از تمرین-) بود. یافته‌های تحقیق با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) توصیف و از طریق آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس مختلط با اندازه‌های تکراری، تحلیل واریانس یک طرفه درون آزمودنی‌ها، تحلیل واریانس دو طرفه و تی- وابسته تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که از نظر میزان انتقال دوسویه فوری و تاخیری بین کودکان و بزرگسالان تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (05/0 p). بین انتقال فوری و تاخیری تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. بنابراین گذشت زمان در میزان انتقال تغییری را نشان نداد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج با توجه به ادبیات موجود مورد بحث قرار گرفته است.
)