چکیده
هدف تحقیق: از جمله مداخلات روانشناختی که میتواند بر بهبود عملکرد و یادگیری حرکتی افراد تاثیرگذار باشد، کانون توجه است. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر دستورالعملهای کانون توجه تکلیف فراقامتی بر یادگیری کنترل قامت در پسران 9 تا 12 ساله بود.روش تحقیق: در این پژوهش 45 نفر از دانشآموزان پسر، یکی از دبستانهای شهرستان ملایر شرکت داشتند که به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنیها خواسته شد که با استفاده از دستورالعملهای ارائه شده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعملها در ارتباط با توجه به میلهای که به صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، و توجه به دستهای خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بودند.یافتهها: نتایج نشان داد که، روند یادگیری در دو گروه توجه درونی (022/0=P)، و بیرونی (04/0=P)، نسبت به گروه کنترل معنیدار است، اما تفاوت معنیداری بین یادگیری گروه توجه درونی و بیرونی یافت نشد (794/0=P).نتیجهگیری: این یافتهها از بکارگیری دستورالعملهای توجه، به عنوان راهبردی کارآمد در بهبود یادگیری حمایت میکند. همچنین این حقیقت که کودکان میتوانند از دستورالعملهای توجه سود ببرند، کاربردهای مهمی برای تربیتبدنی دارد.