اثر بازخورد خود کنترلی بر یادگیری مهارت موقعیت یابی خطی بزرگسالان 20 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم شهرهمدان

نوع مقاله : علمی - ترویجی

نویسنده

چکیده

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر بازخورد خود کنترلی بر یادگیری مهارت موقعیت یابی خطی بزرگسالان 20 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم شهر همدان بود. شرکت کنندگان در پژوهش شامل 20 بزرگسال مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم شهر همدان بودند که بصورت تصادفی در دو گروه بازخورد خود کنترلی و جفت شده قرار گرفته و به تمرین مهارت موقعیت یابی خطی با چشمان بسته پرداختند. در طول مرحله فراگیری به گروه بازخورد خود کنترلی هر زمان درخواست می شد بازخورد کیفی بصورت کلامی ارائه می شد در همین زمان به فرد جفت شده با آزمودنی در گروه بازخورد خود کنترلی نیز چنین بازخوردی ارائه می گردید. 24 ساعت بعد آزمودنیها در آزمون یادداری که انجام 10 کوشش بدون دریافت بازخورد بود شرکت نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون ANOVA با اندازه گیریهای مکرر و آزمون تی نشان داد، تفاوت مابین دو گروه در طول مرحله اکتساب معنی دار نبود ولی در آزمون یادداری این تفاوت معنی دار بود (05/0p≤). این یافته ها تایید مجددی بر این نکته می باشد که ارائه بازخورد خود کنترلی حتی در بزرگسالان با اختلالات ژنتیکی بدلیل درگیری فعالانه تر یادگیرنده در فرآیند یادگیری و افزایش انگیزش در یادگیرنده، برای یادگیری سودمندتر می باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effect of self-controlled feedback on learning of moving linear positioning task of 20 years old adults with Autism disorder spectrum in Hamadan city

چکیده [English]

The aim of the present study was survey the effect of self-controlled feedback on learning of moving linear positioning task of 20 years old adults with Autism disorder spectrum in Hamadan city. The subjects of the study included 20 adults who suffered with Autism disorder spectrum in Hamadan city that assigned randomly to self-controlled and yoked groups and practiced moving linear positioning task with eyes closed. During acquisition phase, we gave qualitative verbal feedback to our self- controlled group, in the same time the yoked group replicated the feedback schedules of their counterparts in self-controlled group without any choice. After 24 hours the participants performed retention test which included performing 10 trials without receiving any feedback. The analysis of data with ANOVA, repeated measure and T test showed that, in acquisition phase, differences between self-controlled feedback and yoked groups was not significant but it was significant in retention test (p≤ 0.05). These finding confirm that self-controlled feedback even in adults with genetically disorder due to more active involvement in learning process and increase of motivation is more beneficial for learning

کلیدواژه‌ها [English]

  • Autism- self controlled feedback- retention- performance- learning