نوع مقاله : علمی - ترویجی
چکیده
هدف تحقیق: اختلال هماهنگی رشدی معمولا همراه با اختلالات حرکتی نظیر تعادل و هماهنگی حرکتی در کودکان مبتلا میباشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر هشت هفته برنامه تمرینی ادراکی- حرکتی بر قابلیتهای حرکتی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود. روش تحقیق: بدین منظور تعداد بیست آزمودنی کودک در دامنه سنی 8-12سال از بین کودکان اختلال هماهنگی رشدی مدارس کودکان استثنایی شهرستان کرمانشاه حضور داشتند به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته تمرینات ادراکی- حرکتی بود، که طی سه جلسه در هفته و 50 دقیقه تمرینات انجام گردید. متغیرهای حرکتی نظیر تعادل ایستا، تعادل پویا، هماهنگی دو دستی، هماهنگی چشم و دست قبل و بعد از تمرینات توسط ابزار معتبر (تست تعادل ایستای لک لک، تست تعادل پویای Y، دستگاه هماهنگی دو دستی و دستگاه هماهنگی چشم و دست)، اندازهگیری شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی دادهها با استفاده از آزمون شاپیرو ویلک، از آزمونهای تحلیل واریانس مرکب برای مقایسه نتایج درون و بین گروهی استفاده شد. یافتهها: پیشرفت معنی داری در همه متغیرهای اندازهگیری شده از پیشآزمون تا پسآزمون در گروه آزمایش وجود داشت (001/0p=). همچنین یافتهها نشان داد گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در متغیرهای اندازه گیری شده به طور معنی داری بهتر بودند (001/0p=). نتیجهگیری: بنابراین الگوی نتایج تحقیق پیشنهاد میکند که انجام تمرینات ادراکی- حرکتی موجب بهبود عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال حرکتی رشدی میشود.
کلیدواژهها