هدف تحقیق: این تحقیق با هدف بررسی یک دوره تمرینات فشرده پیش از فصل بر برخی حالات روانی (سرزندگی، خشم، سردرگمی، افسردگی، خستگی و تنش) بانوان تکواندوکار نخبه در رده نوجوانان وجوانان انجام شد. روش تحقیق: شرکت کنندگان شامل 12 نوجوان، با میانگین سنی71/0± 5/15 سال و 12 جوان، با میانگین سنی 9/1± 43/20 سال که دارای حداقل 3 سال سابقه مستمر تکواندو در سطوح ملی بود، برای سنجش حالات روانی از مقیاس خلقی برومز طی سه مرحله (مرحله اول شروع اردو، مرحله دوم هفته 6، مرحله سوم هفته 12 تمرین) استفاده شد. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، در سطح معنی داری 5% استفاده شد. نتایج: نتایج نشان دادند که همه خرده مقیاس های حالات روانی در مرحله دوم تمرین بانوان تکواندو کار نخبه رده نوجوانان و جوانان افزایش معنی‌داری یافته است. همچنین در پایان هفته ششم تا دوازدهم این تمرین‌ها بر میزان سردرگمی شرکت کننده‌ها افزایش معنی داری داشته است. یافته‌ها نشان داد، تمامی خرده مقیاس‌های عوامل روانی در مراحل مختلف تمرین (خشم، سردرگمی، افسردگی، خستگی، تنش) به جزء شاخص سرزندگی در تکواندوکاران جوان به طور معنی داری پایین‌تر از تکواندوکاران نوجوان بوده است. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان گفت نوع و شدت تمرینات در تغییر شاخص‌های حالات روانی و خلق و خو حائز اهمیت می‌باشد، همچنین شدت بالای تمرینات هیچ گونه تأثیر مثبتی بر کاهش مؤلفه‌های منفی روانی نداشته، بلکه به افزایش افسردگی، سردرگمی و خشم نیز منجر می شود.
)