نوع مقاله : مروری
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق مطالعه تاثیر تغییر جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش زمین بر استراتژی کنترلی و نرخ بالا رفتن الکترومیوگرافی در حرکات سریع تک مفصله آرنج بود. روش‌شناسی: پانزده نفر مرد، راست دست که هیچ گونه سابقه بیماری یا آسیب عصبی – حرکتی نداشتند، با میانگین سنی( 8/3± 8/24) در این تحقیق شرکت کردند. از آزمودنی‌ها خواسته شد که حرکت فلکشن آرنج را با حداکثر سرعت با 90 درصد حداکثر دامنه حرکتی مفصل آرنج در هفت جهت مختلف با توجه به نیروی گرانش زمین اجرا کنند. در حین اجرای حرکات الکترومیوگرافی سطحی از عضلات دوسر و سر خارجی سه سر بازویی به عمل آمد. با تقسیم دامنه فعالیت (تفاضل اوج فعالیت از فعالیت حالت استراحت) بر دامنه زمانی فعالیت (تفاضل زمان اوج فعالیت از زمان آغاز به فعالیت عضله) شیب رسیدن به اوج الکترومیوگرافی یا نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی (RER) در حرکات مختلف محاسبه شد. با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس درون‌گروهی با اندازه‌گیری مکرر نتایج تحلیل شدند (05/0≥ P). نتایج: در نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی عضله دوسر بازویی تفاوت معنی‌داری در جهات مختلف مشاهده نشد. نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی بین وضعیت حرکتی صفحه افقی حول محور عمودی با وضعیت حرکتی صفحه سهمی حول محور عرضی (خلاف جهت گرانش) (018/0 =P)، وضعیت حرکتی صفحه سهمی حول محور عرضی (در جهت گرانش) (031/0 =P)، حالت طاق باز (003/0 =P) و وضعیت حرکتی آویزان (014/0 =P) در عضله سه سر بازویی تفاوت معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: جهت حرکت با توجه به نیروی گرانش باعث استفاده همزمان از دو استراتژی کنترلی حساس و غیر حساس به سرعت در عضلات دو سر و سه سر بازویی می‌شود و تاثیر معنی‌داری بر نرخ بالارفتن الکترومیوگرافی در عضله سه سر بازویی دارد.
)