تحقیق حاضر با هدف تعیین جهت و میزان خطا در انتقال دوسویه مهارت پرتاب دارت انجام گرفت. روش تحقیق: انتقال دوسویه براساس امتیاز کسب شده، خطای متغیر، خطای سوگیری، تغییرپذیری کلی و میانگین خطای شعاعی بررسی شد. نمونه آماری این تحقیق 44 دانشجوی داوطلب دانشگاه شهید بهشتی بوده که همگی راست دست و بدون تجربه قبلی در مهارت پرتاب دارت بودند که پس از آموزش پرتاب دارت به روش گمارش تصادفی به دو گروه برتر و غیربرتر تقسیم شدند: گروه غیر برتر (چپ تمرین) با دست غیر برتر تمرین و گروه برتر (راست تمرین) با دست برتر تمرین کرد. شرکت کننده ها در پیش آزمون، با هریک از دستهای خود 10 پرتاب به سمت هدف انجام دادند، سپس در مرحله اکتساب به مدت 6 جلسه، در هر جلسه 5 بلوک 10 کوششی و در مجموع 300 کوشش را اجرا وابسته، t کرده، و در نهایت پس از 24 ساعت در پس آزمون شرکت کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره، آزمون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین خطای شعاعی بهترین متغیری بود که متغیر ملاک امتیاز کسب شده را پیش بینی کرد و همچنین انتقال بیشتری از دست غیر برتر به دست برتر نسبت به عکس آن رخ داد که احتمالا به دلیل سرعت بالاتر انتقال اطلاعات از نیمکره راست به نیمکره چپ در راست دست هاست.
)