چکیده
هدف: تمرینات بینایی - ورزشی مجموعه‌ای از تکنیک‌ها برای توسعة عملکرد بینایی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات بینایی - ورزشی بر حرکات چشم کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیش فعالی بود.
روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی، 27 دانش آموز پسر (میانگین سنی 08/1 ± 55 /8 سال) با اختلال نقص توجه-بیش فعالی به طور تصادفی انتخاب شدند و بعد از تکمیل پرسش‌نامه کانرز و مصاحبه بالینی روانشناس، به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش‌آزمون ساکاد افقی و عمودی و آزمون نزدیک- دور- نزدیک به وسیلة نمودار هارت چارت از آزمودنی‌ها به عمل آمد. سپس گروه تجربی به مدت 12 جلسه (هفته ای سه جلسة 30 دقیقه ای) به انجام تمرینات بینایی - ورزشی پرداختند؛ اما گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفت. در پایان آزمودنی ها پس‌آزمون را انجام دادند.
نتایج: نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد؛ حرکات چشم گروه تجربی بر اثر تمرینات بینایی-ورزشی در هر سه متغیر بهبود یافت (005/0P≤). نتایج آزمون تی مستقل حاکی از تفاوت معنی‌دار دو گروه در ساکاد افقی و عمودی و آزمون نزدیک- دور- نزدیک بود.
نتیجه گیری: انجام تمرینات بینایی ورزشی سبب بهبود معنادار حرکات چشم کودکان با اختلال نقص توجه-بیش فعالی می‌شود.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)