تاثیر خودگفتاری بر توجه و عملکرد ورزشکاران تیم ملی تیر و کمان ایران

نوع مقاله : علمی - ترویجی

نویسنده

دانشگاه تهران پردیس بین الملل کیش

چکیده

هدف: تعیین تاثیر خودگفتاری بر توجه و عملکرد ورزشکاران نخبه تیر و کمان بود.روش و نمونه: تعداد 24 کماندار دختر و پسراز بازیکنان تیم ملی به روش تصادفی ساده انتخاب شده در دو گروه کنترل و تجربی (برای رشته کامپوند و ریکرو هر گروه 12 نفر)جای داده شدند.پیش آزمون توجه در دو شرایط بدون حضور محرک مزاحم و با حضور محرک مزاحم و ارزیابی عملکرد در پیش آزمون با پرتاب مجموعا 36 تیر به عمل آمد. گروه آزمایش آموزش خود گفتاری انجام دادند و تمرین عملی انجام نمی دادند. بعد از 48 ساعت پس آزمون اجراء و آزمون توجه تکرار شد. تحلیل و نتایج:از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی جهت تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که، خودگفتاری تنها بر عملکرد زنان در رشته کامپوند اثر داشت در حالی که این اثر در عملکرد ریکرو زنان و کامپوند و ریکرو مردان معنا دار نبود. همچنین، خودگفتاری بر توجه مردان و زنان در شرایط با حضور محرک مزاحم و بدون حضور محرک مزاحم تاثیر معنی داری نداشت. نتیجه گیری تاثیر خودگفتاری بر عملکرد زنان بیش از مردان است و تاثیر خودگفتاری بر توجه افراد جای تردید دارد و این اثر در هر دو حالت با و بدون حضور محرک مزاحم احتمالا در مردان و زنان یکسان می باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effect of self-talk on attention and performance of athletes of Iran’s national archery team.

چکیده [English]

The purpose of this study was to evaluate the effect of self-talk on attention and performance of athletes of Iran’s national archery team. 24 people selected randomly among male and female athletes of the national archery team and divided in into control and experimental groups(each group 12 persons). Pre-test of the attention were taken in two conditions without interruption with the driver of distracting and with stimulus..The experimental group received self-talk training and did not pay to Practical Exercise.Mixed analysis of variance with the assumption of sphericity Machel test showed that, self-talk effect between groups and the effect of pre-test and post-test performance was significant in Women's Compound but in women’s Rykerv, the effect of pre-test and post-test and their interaction was significant, but the self-talk effect was not significant. None of the effects were not significant for Men's Compound, in man’s rykrv, Effect of pre-test and post-test and interaction was significant but the effect of self-talk was not significant. During attention without interruptions in women the effect of pre-test and post-test and interaction effect was significant and during interruptions, just effect of pre-test and post-test was significant for women. In men, without interruptions and interruptions just the effect of pre-test and post-test was significant.

کلیدواژه‌ها [English]

  • self-talk- attention- performance