تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر خودکارآمدی و یادگیری مهارت پرتاب دارت

محمدزاده سکل, مصطفی; واعظ موسوی, سید محم کاظم; عبدلی, بهروز

تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر خودکارآمدی و یادگیری مهارت پرتاب دارت

نوع مقاله : علمی - ترویجی

نویسندگان

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

خودگفتاری یکی از مهارت‌های ذهنی است که ورزشکاران از آن برای اهداف مختلف استفاده می‌کنند. با توجه به اهمیت خودگفتاری در زمینه‌های مختلف مرتبط با عملکرد، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر خودکارآمدی و یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و آزمودنی‌های پژوهش 45 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه شهید بهشتی بودند که پس از آموزش مهارت، در پیش آزمون پرتاب دارت و پیش آزمون خودکارآمدی پرتاب دارت شرکت کردند، سپس به طور تصادفی در سه گروه خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی و کنترل تقسیم شده و به مدت 6 جلسه به تمرین جسمانی همراه با خودگفتاری پرداختند. سپس در آزمون اکتساب و یادداری پرتاب دارت و پس آزمون خودکارآمدی شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل صفحه دارت، پرسشنامه خودکارآمدی پرتاب دارت و مقیاس ارزیابی خودگفتاری بود. تحلیل داده‌ها با نرم افزار SPSS12 از طریق آزمون tهمبسته و آزمون تحلیل واریانس مکرر با سطح معنی‌داری (05/0=α) انجام شد. نتایج آزمون نشان داد که در اکتساب مهارت پرتاب دارت گروه خودگفتاری آموزشی نسبت به گروه خودگفتاری انگیزشی و گروه کنترل برتری داشت (01/0>p). در خودکارآمدی بین گروه انگیزشی و آموزشی تفاوتی وجود نداشت (01/0p). نتایج پژوهش حاضر نشان داد هر کدام از راهبرد‌های خودگفتاری (آموزشی و انگیزشی) می‌تواند به یادگیری موثر بینجامد، اما خودگفتاری آموزشی به اکتساب برتر منجر می‌شود همچنین استفاده از خودگفتاری باعث افزایش در خودکارآمدی افراد می‌شود و بین خودگفتاری آموزشی و انگیزشی تفاوتی در خودکارآمدی افراد در مهارت پرتاب دارت وجود ندارد.

عنوان مقاله [English]

The effects of instructional and motivational self-talk on self-efficacy and learning of dart throwing

چکیده [English]

Abstract Purpose of the study, This study is about the importance of self-talk impacts on learning the skill and self-efficacy. The main purpose of the present study is investigation the impact of instructional and motivational self-talk on self-efficacy and learning dart throwing skill. Methodology, Method of this study was semi-experimental. Participants of the study were 45 male students of Shahid Beheshti University who participated in pretest of dart throwing and self-efficacy after a session of dart throwing training, then randomly divided into three groups: instructional self-talk, motivational self-talk and control and they did physical training with their own group for six days. Afterwards, participants participated in acquisition and retention test of dart throwing and post-test of self-efficacy. T -test and frequent analysis of variance (ANOVA) were used to analyze data's. The result of frequent analysis of variance (ANOVA) showed that instructional self-talk group was better than motivational self-talk and control group in acquisition of dart throwing skill. There was not differences between motivational and instructional groups in the self-efficacy of participants, but both groups were better than the control group. Discussion and conclusion, Result of this study showed that each of the self-talk strategies (instructional and motivational) can lead to effective learning, but instructional self-talk leads to better acquisition and using self-talk increases individuals self-efficacy and there were not differences between the instructional and motivational self-talk in self-efficacy of the dart throwing skil

کلیدواژه‌ها [English]

selftalk"-"selfefficacy"-"learning"- "dart throwing"

مراجع

سهرابی مهدی، فرخی احمد، بهرام عباس، ارقامی ناصر رضا. (1383). مقایسه اثر تمرین جسمانی و تصویر سازی ذهنی تصادفی و قالبی بر عملکرد و یادگیری تکلیف ردیابی. علوم حرکتی و ورزش. .، 61-76.
طهماسبی فرشید، اصلانخانی محمدعلی، نمازی زاده مهدی. (1388). اثرات تمرکز توجه و تصویرسازی درونی و بیرونی بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت. پژوهش در علوم ورزشی. 4(25):90.
Chase M. A. (1998). Sources of self-efficacy in physical education and sport. Journal of Teaching in Physical Education. 18(1):76-89
Weinberg. R., Gold D. (2007). Foundation Of Sport and Exercise Psychology. human kinetics. pp:90-95.
Cutton D. M., Landin D. (2007). The effects of self-talk and augmented feedback on learning the tennis forehand. Journal of Applied Sport Psychology. 19(3):288-303.
Hatzigeorgiadis A., Theodorakis Y., Zourbanos N. (2004). Self-talk in the swimming pool: The effects of self-talk on thought content and performance on water-polo tasks. Journal of Applied Sport Psychology. 16(2):138-50.
Kolovelonis A., Goudas M., Dermitzaki I. (2011). The effects of instructional and motivational self-talk on students’ motor task performance in physical education. Psychology of Sport and Exercise. 12(2):153-8.
سلاجقه علی. (1391). اثر خودگفتاری انگیزشی و آموزشی بر اجرا و یادداری مهارت پاس سینه بسکتبال. پایان نامه کارشناسی ارشد. کرمان. دانشگاه شهید باهنر.
Zinsser N., Bunker L., Williams, J. (2006). Cognitive techniques for building confidence and enhancing performance. In J.M. Williams (Ed.). Applied sport psychology: Personal growth to peak performance. New York, 5th ed, pp 349–381. McGraw Hill. 67:02.
Bandura A. (1997). Self-efﬁcacy: The exercise of control. New York. Freeman.
Feltz D. L., Chase M. A. (1998). The measurement of self-efficacy and confidence in sport. In J. L. Duda (Ed.). Advancements in sport and exercise psychology measurement (pp. 63-78). Morgantown. WV: Fitness Information Technology.
Annesi J. J. (2006). Relations of physical self-concept and self-efficacy with frequency of voluntary physical activity in preadolescents: Implications for after-school care programming [Electronic version]. Journal of Psychosomatic Research. 61, 515-520.
Bandura A. (1994). Self-efficacy In VS Ramachaudran (Ed). Encyclopedia of human behavior. Vol 4, pp 71-81. New York: Academic Press. (Reprinted in H Friedman [Ed], Encyclopedia of mental health San Diego. Academic Press. 1998). 4:71-81.
عرب عامری الهه، سیاح منصور، باغبانیان علی (مترجمین). (1385). آمادگی روانی برای ورزشکاران حرفه‌ای. تهران. نشر چکامه.
بردبار سحر. (1391). مقایسه تاثیر شیوه‌های مختلف خودگفتاری انگیزشی- آموزشی و نوع تکلیف بر خودکارآمدی جسمانی، عملکرد و یادگیری. پایان نامه کارشناسی ارشد. تهران. دانشگاه تربیت معلم.
Hatzigeorgiadis. A., Zourbanos. N., Goltsios. C., Theodorakis. Y. (2008). Investigating the functions of self-talk: the effects of motivational self-talk on self-efficacy and performance in young tennis players. Sport Psychologist. 22(4):458-71.
Cumming. J., Horton. R., Reynolds. S. (2006). Examining the Direction of Imagery and Self-Talk on Dart-Throwing Performance and Self Efficacy. The Sport Psychologist. 20:257-74.
Theodorakis. Y., Weinberg. R., Natsis. P., Douma. I., Kazakas. P. (2000). The effects of motivational versus instructional self-talk on improving motor performance. Sport Psychologist. 14(3):253-271.
Landin. D. (1994). The Role of Verbal Cues in Skill Learning. Quest. 46(3):299-313.
Hatzigeorgiadis. A., Zourbanos. N., Mpoumpaki. S., Theodorakis. Y. (2009). Mechanisms underlying the self-talk-performance relationship:the effects of motivational self-talk on self-confidence and anxiety. Psychology of Sport and Exercise. 10(1):186-92.