اثر یک دوره آموزش خطی و غیرخطی کاراته بر ابعاد ادراکی، توجهی و انگیزشی کاراته کاهای پسر نوجوان

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره آموزش خطی و غیرخطی کاراته بر ابعاد ادراکی، توجهی و انگیزشی کاراته‌کاهای پسر نوجوان بود.

روش‌ها: بدین منظور 24 نفر کاراته کای مبتدی به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل تخصیص داده شدند. هر دو گروه طبق پروتکل تمرینی خود 12 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین کردند. قبل و بعد از دوره آموزشی، آزمون های مربوطه شامل جستجوی بینایی، نشانه گذاری فضایی و ویژگی های تنظیمات رفتاری (انگیزش درونی؛ انگیزش بیرونی شامل: تنظیمات بیرونی، درون فکنی شده، خودپذیر و درآمیخته؛ عدم انگیزش) بررسی شد.

یافته ها: تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که آموزش خطی باعث بهبود جستجوی بینایی (در شرایط آزمون ساده تا متوسط، 001/0 ≤ p ≤ 05/0) و نشانه‌گذاری فضائی (02/0 ≤ p ≤ 04/0) شده بود. همچنین نتایج بیانگر افزایش انگیزه درونی (03/0= p) و انگیزش آمیخته (02/0= p) در نتیجه آموزش غیرخطی شده بود. علاوه‌براین آموزش غیرخطی در دشوارترین شرایط آزمون جستجوی بینایی بهتر از آموزش خطی بود.

نتیجه‌گیری: آموزش غیرخطی در شرایط پیچیدگی زیاد تکلیف بهتر از آموزش خطی خواهد بود. نتایج با استفاده از نظریه عدم تناسب و همچنین نظریه پردازش اطلاعات در آموزش خطی و سیستم‌های پویا در آموزش غیرخطی، و در نهایت نظریه یکپارچگی ارگانیسمی و نظریه خودتعیینی تبین شدند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The effect of a linear and non-linear karate training course on the perceptual, attentional and motivational aspects of karate boys

نویسندگان [English]

  • Seyed Hojjat Zamani Sani
  • Zahra Fathirezaie
  • Davoud Jafari Novin
Department of Motor Behavior, Faculty, Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
چکیده [English]

Abstract:

Purpose: The aim of the current research was to investigate the effect of a linear and non-linear karate training course on the perceptual, attentional and motivational aspects of karate boys.

Methods: For this purpose, 24 beginner karate kai were selected as available and randomly assigned to two experimental and control groups. Both groups trained according to their training protocol for 12 weeks and 3 sessions every week. Before and after the training course, the tests including visual search, spatial cueing and behavioral regulations were examined.

Results: The results of the research using analysis of variance with repeated measurements showed that linear training had improved the visual search (in simple to medium test conditions, 0.001 ≤p≤0.05) and spatial cueing (0.02≤p≤0.04). Also, the results showed an increase in intrinsic (p= 0.03) and integrated motivation (p= 0.02) as a result of non-linear training. In addition, non-linear training was better than linear training in the most difficult conditions of the visual search test.

Conclusion: Non-linear training will be better than linear training in the condition of high complexity. The results were explained by using the theory of disproportion, as well as the theory of information processing in linear education and dynamic systems in non-linear education, and finally, the theory of organismic integration and the theory of self-determination.

کلیدواژه‌ها [English]

  • linear training
  • non-linear training
  • martial arts
  • vision search
  • motivation