چکیده
مقدمه: طی سالیان متمادی، محققان در جست‌وجوی راههای مختلفی برای بهبود فعالیت ورزشی سالمندان بوده‌اند. بنابراین هدف پژوهش حاضر تاثیر مداخلات مبتنی بر موسیقی بر فعالیت قلبی-عروقی در سالمندان با سبک‌های شناختی متفاوت بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و ازنظر روش نیمه‌تجربی با طرح درون‌گروهی و بین‌گروهی بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش 24 سالمند 65 تا 75 سال بود. در مرحله اول بعد از تشخیص سبک‌های شناختی افراد با استفاده از پرسشنامه اشکال نهفته ویتکین، شرکت‌کنندگان به دو گروه افراد وابسته به زمینه و مستقل از زمینه تقسیم‌بندی شدند. سپس با سرعت سه الی پنج کیلومتر بر ساعت به مدت پنج تا هشت دقیقه در دو شرایط مختلف (موسیقی انگیزشی، بدون مداخله)، اکسیژن مصرفی نسبی، دی‌اکسید کربن، نسبت تبادل تنفسی، مصرف کالری به حالت استراحت و درصد ذخیره تنفسی نسبی از طریق دستگاه تحلیل گازهای تنفسی اندازهگیری شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازهگیری تکراری نشان داد در گروه مستقل از زمینه، اکسیژن مصرفی نسبی (001/ = P)، مصرف دی‌اکسید کربن (001/ = P)، نسبت تبادل تنفسی (008/ = P) و مصرف کالری به حالت استراحت (004/ = P) به‌طور معناداری کاهش‌یافته است و درصد ذخیره تنفسی نسبی (022/ = P) به‌طور معنی‌داری افزایش‌یافته است. همچنین در گروه وابسته به زمینه فقط در متغیر مصرف دی‌اکسید کربن (001/ = P) کاهش معناداری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: می‌توان این‌گونه بیان کرد که راه رفتن همراه با موسیقی انگیزشی باعث بهبود متغیرهای فعالیت قلبی-عروقی در سالمندان مستقل از زمینه می‌شود.
موضوعات
)