چکیده

هدف: شواهد حاکی از بهبود عملکرد و مهارت‌های ورزشی بر اثر مداخلات تصویرسازی و خودگفتاری بود که ترکیب این دو تمرین با بکارگیری سیستم‌ اطلاعات غیرکلامی و ‏ سیستم اطلاعات کلامی می‌تواند در بهبود عملکرد موثرتر باشند. ‏بنابراین هدف پژوهش تاثیر ترکیب مداخلات خودگفتاری استراتژیک و تصویرسازی ذهنی بر مهارت دریبل فوتبال انجام گرفت. ‏
روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، از بین دختران 12 تا 15 ساله شهرستان چادگان ‏56 شرکت‌کننده به روش هدفمند ‏انتخاب و در چهار گروه خودگفتاری استراتژیک، تصویرسازی، خودگفتاری استراتژیک + تصویرسازی و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت‌کنندگان طی سه کوشش اقدام به اجرای مهارت دریبل فوتبال نمودند. مرحله مداخله در سه هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 20 دقیقه انجام گرفت که شرکت‌کنندگان به اجرای تمرینات پرداختند. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون همانند مرحله پیش آزمون انجام گرفت. داده‌ها به روش ‏تحلیل کواریانس تک متغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد.‏
یافته‌ها: نتایج نشان داد مداخله خودگفتاری استراتژیک، تصویرسازی ذهنی و ترکیب این دو بر بهبود اجرای دریبل فوتبال تاثیر معناداری دارد (05/0>P). همچنین ترکیب مداخله‌های خودگفتاری استراتژیک و تصویرسازی ذهنی در مقایسه با اجرای به تنهایی این مداخله‌ها از لحاظ آماری باعث اجرای بهتر مهارت دریبل فوتبال شد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر، به نظر می‌رسدمی‌توان با استفاده از ترکیب مداخله‌های خودگفتاری استراتژیک و تصویرسازی ذهنی به اجرای بهتر دریبل فوتبال کمک نمود.‏