نقش خودمختاری و انتظارات‌افزایش‌یافته در انگیزش و یادگیری یک تکلیف حرکتی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه پیام نور

2 دانشیار گروه رفتار حرکتی- دانشگاه ارومیه

3 گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش خودمختاری و انتظارات افزایش‌یافته در انگیزش و یادگیری یک تکلیف حرکتی پرتابی بود.

روش‌ها:60 دانشجوی شرکت‌کننده به طور تصادفی در 4 گروه 15 نفری شامل خودمختاری+ انتظارات‌افزایش‌یافته (ارائه حق انتخاب محل پرتاب + بازخورد مثبت پیشرفت اجرا)، انتظارات‌افزایش‌یافته (بازخورد مثبت پیشرفت اجرا)، خودمختاری (ارائه حق انتخاب محل پرتاب) و کنترل (بدون دستورالعمل) تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان در یک طرح عاملی 2 * 2 (با و بدون‌خودمختاری) * (با و بدون انتظارات افزایش‌یافته)، یک تکلیف پرتابی را در مرحله تمرین در 60 کوشش اجرا کردند و مقیاس انگیزش را تکمیل کردند. سپس، آزمون یادداری با تاخیر 2 ساعت و 24 ساعت اجرا شد.

نتایج: نتایج تحلیل واریانس عاملی برای آزمون یادداری، نشان داد اثر اصلی عامل خودمختاری معنادار می باشد (008/0P=). اما اثر اصلی عامل انتظارات‌افزایش‌یافته، و تعامل بین دو عامل معنادار نمی‌باشد (40/0P=). علاوه بر این، هر دو عامل خودمختاری (002/0P=) و انتظارات افزایش‌یافته (01/0P=)، اثرات افزایشی بر انگیزش‌درونی دارند.

نتیجه‌گیری: عوامل خودمختاری و انتظارات افزایش‌یافته، فواید افزایشی بر انگیزش درونی دارند. با‌این‌وجود، مکانیسم اصلی تاثیر این دو عامل در یادگیری حرکتی می‌تواند متفاوت باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The role of autonomy-support and enhanced expectations in motivation and learning of a throwing task

نویسندگان [English]

  • Mandana Heydari 1
  • Hasan Mohammadzadeh 2
  • malek Ahmadi 3
1 Payame Noor University
2 Faculty of Sport Science, University of Urmia, West Azerbaijan, Iran.
3 Department of physical education and sport sciences, Urmia Branch,, Islamic Azad University, Urmia, Iran
چکیده [English]

Purpose: This study aimed to examine the role of autonomy-support and enhanced expectations in motivation and motor learning.

Methods: Sixty students were randomly assigned into 4 groups of 15 members. These groups were Autonomy Support + Enhanced Expectations (members were provided with the right to choose the throwing spot + received positive feedback on their performance progress); Enhanced Expectations (provided with positive feedback on their performance progress); Autonomy Support (provided with the right to choose the throwing spot); and a Control group (without any instruction). Participants performed a throwing task in the practice phase of 60 trials in a 2 x 2 design, (autonomy-support: Yes/No) * (enhanced expectations: Yes/No). Participants completed the motivation scale and then the retention tests with a delay of 2 hours and 24 hours.

Results: Analysis of variance showed that the main effect of autonomy-support on retention is significant (p=0.008). However, the main effect of enhanced expectations and the interaction effect of the two factors is not significant (p=0.40). In addition, both factors of autonomy-support (p=0.002) and enhanced expectancies (p=0.01) have additive effects on motivation.

Conclusion: The two factors of autonomy-support and enhanced expectations have additive benefits on motivation. Nevertheless, the main mechanism of the effect of these two factors on motor learning can be different.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Autonomy-support
  • Enhanced expectations
  • Motivation
  • Motor learning