چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افسردگی، اضطراب، انعطاف پذیری شناختی در جوانان با ناهنجاری سر و شانه ی به جلو بود..
روش ها: پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان شهر اسلام آباد غرب بودند. با توجه به تجربی بودن پژوهش، تعداد 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. جهت انجام پژوهش حاضر از پرسشنامه های استاندارد مقیاس افسردگی اضطراب تنیدگی لوی باند و لوی باند (1995)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2009)، استفاه شد. هم چنین از روش عکس برداری از نمای نیمرخ برای اندازه گیری سر به جلو و شانه گرد استفاده شد. از آزمون های شایپرو-ویلک، تی زوجی، تحلیل کواریانس و اندازه اثر برای تحلیل داده ها استفاده شد (05/0>P).
نتایج: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که افسردگی(000/0=p)، و اضطراب(000/0=p)، و انعطاف پذیری شناختی (000/0=p)، پس از پروتکل شناخت درمانی مبتنی بر آگاهی نسبت به پیش آزمون(قبل از مداخله)، افزایش معناداری پیدا کرد.
نتیجه گیری: آموزش شناخت درمانی مبتنی بر آگاهی می تواند منجر به بهبود افسردگی، اضطراب و انعطاف پذیری شناختی در مردان با ناهنجاری سر و شانه به جلو شود.
کلیدواژهها
موضوعات
)