نوع مقاله : علمی- پژوهشی
چکیده
هدف: مطالعه حاضر با هدف مطالعهی تأثیر و ماندگاری(پایداری اثر تمرین) حافظهکاری (توانایی در به خاطر آوردن و مدیریت اطلاعات) و خودپنداره (ارزشیابى کلى فرد از شخصیت خویش) در بین کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی طراحی و اجرا شد.
روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با گروه گواه بود.30 دختر10-8 سال دارای اختلال هماهنگی رشدی، بر اساس نمرهی کسب شده در مجموعه آزمون سنجش حرکت کودکان و نمره هوشی به دوگروه تجربی و گواه تقسیم شدند. از آزمونهای N-back جهت سنجش حافظهکاری و از آزمون پیرز-هریس2 جهت بررسی خودپنداره استفاده شد. پروتکل تمرینی شامل مجموعه بازیهای شناختی، حرکتی و بنیادی بود که توسعه‌ی مؤلفه‌های حافظهکاری و خودپنداره را مد نظر قرار داده بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو راهه با
اندازهگیری مکرر در عامل آزمون (زمان) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته‌ها نشان داد عملکرد حافظهی‌کاری (000/0 = p ) و خودپنداره(13./. = p). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نمرات حافظه کاری و خودپنداره به طور معنی داری در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است. همچنین، اثر ماندگاری تمرین بعد از سه ماه بر حافظهکاری (000 /0= p) و خودپنداره(49./. =p) حفظ شد.
نتیجه‌گیری: بر پایه‌ی یافته‌های پژوهش حاضر، بازیهای منتخب بر بهبود و ماندگاری حافظهکاری و خودپنداره کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی مؤثر می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: اختلال هماهنگی رشدی، بازی، حافظهکاری، خودپنداره،کودکان
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)