چکیده
هدف تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرین بدنی بر کنترل تعادل سالمندان کم‌بینا بود. 30سالمند کم‌بینا که کم‌بینا بودن آنها از طریق تست اسنلن و دستگاه بینایی‌سنجی اثبات شده بود، به‌طور تصادفی ساده در دو گروه تمرین بدنی و گروه کنترل قرار گرفتند. تمرینات شامل دو گونه تکلیف ایستادن و راه رفتن به همراه تکالیف دوگانه حرکتی و ذهنی بود. سالمندان گروه تمرین بدنی در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون در آزمون‌های تعادلی دستگاه تعادل‌سنج استابیلومتر، شرکت کردند. گروه تمرین به مدت 12 هفته و هفته‌ای دو جلسه تمرین کردند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون t وابسته استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که تمرین بدنی بر تعادل سالمندان کم‌بینا تاثیر دارد (05.p>). همچنین نتایج t مستقل بین دو گروه در مرحله پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری روی تعادل نشان داد بدین معنی که بهبود گروه تمرین در تعادل نشان داده شد. نتیجه اینکه تمرینات بدنی می‌تواند موجب بهبود شاخص‌های تعادل شود. در این میان دستکاری‌های چند حسی مبتنی بر راهبردهای سازگاری و جایگزینی می‌تواند نتیجه بهتری را در پی داشته باشد و بر میزان این اثر بخشی بیافزاید.
)