اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان خودشفقت‌ورزی بر فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‌شناسی سلامت، گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.

2 دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران .

3 استادیار گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان خودشفقت‌ورزی بر فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش‌ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام زنان دارای اضافه وزن و چاق با شاخص تودۀ بدنی 25-35 مراجعه‌کننده به آزمایشگاه تحقیق شهر تهران در پاییز و زمستان سال 1399 بود که از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 45 نفر انتخاب شدند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شاخص توده بدنی و نیم‌رخ ﺳﺒﻚ زﻧﺪﮔﻲ ارﺗﻘﺎءدﻫﻨﺪه ﺳﻼﻣﺘﻲ بود. پس از اجرای 8 جلسه 90 دقیقه‌ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و 8 جلسه 90 دقیقه‌ای درمان خودشفقت‌ورزی، داده‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان خودشفقت‌ورزی بر فعالیت بدنی و شاخص تودۀ بدنی اثربخش هستند (05/0>P) و بین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان خودشفقت ورزی بر فعالیت بدنی و شاخص تودۀ بدنی تفاوت معنادار وجود ندارد (05/0<P).
نتیجه گیری: درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان خودشفقت‌ورزی هر دو به یک اندازه بر فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 اثربخش هستند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Commitment and Acceptance Therapy and Self-Compassion Therapy on Physical Activity and Body Mass Index in Patients with Type 2 Diabetes

نویسندگان [English]

  • Sadaf Mafhoom 1
  • Mehdi Dehestani 2
  • Fatemeh Mohammadi Shirmahaleh 3
  • Parisa Peivandi 3
1 PhD student in health psychology, Department of Health Psychology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
2 Associate Professor, Department of Psychology, Payam Noor University, Tehran, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Health Psychology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
چکیده [English]

Purpose: This study aimed to compare the effectiveness of commitment and acceptance therapy and self-compassion therapy on physical activity and body mass index in patients with type 2 diabetes.
Methods: The study utilized a semi-experimental design with a pre-test-post-test-follow-up structure, including a control group. The statistical population consisted of overweight individuals with a body mass index of 25-35, who visited a research laboratory in Tehran during the fall and winter of 2020. Out of these individuals, 45 participants were selected using convenience sampling and randomly assigned to either the experimental or control group. The research tools used were the Body Mass Index and Health-Promoting Lifestyle Profile. After 8 sessions of 90-minute acceptance and commitment-based therapy and 8 sessions of 90-minute self-compassion therapy, the research data were analyzed using repeated measures analysis of variance.
Results: The findings revealed that both commitment and acceptance-based therapy and self-compassion therapy were effective in improving physical activity and body mass index (P<0.05). Furthermore, there was no significant difference in effectiveness between the two therapies on physical activity and body mass index (P<0.05).
Conclusion: Both commitment and acceptance-based therapy and self-compassion therapy are equally effective in enhancing physical activity and reducing body mass index in patients with type 2 diabetes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Commitment and Acceptance
  • Self-Compassion
  • Diabetes
  • Physical Activity

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 08 بهمن 1399
  • تاریخ بازنگری: 19 مرداد 1400
  • تاریخ پذیرش: 10 شهریور 1400

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار