چکیده
هدف:هدف این مطالعه، بررسی اثر آموزش بخشش بر ادراک از شکست بازیکنان والیبال لیگ دسته دو سطح شهراصفهان بود.
روش شناسی:در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 24نفر از بازیکنان لیگ دسته 2 شهر اصفهان که حداقل یک بار شکست راتجربه کرده اند را انتخاب نموده و پس از اجرای پیش آزمون آنها را به صورت تصادفی در قالب دو گروه آزمایش وکنترل قرار دادیم. پس از اجرای پروتکل و آموزش بخشش به بازیکنان مربوطه پس آزمون مشابه با پیش آزمون انجام گرفت. از مقیاس گرایش به بخشش(HFS)و پرسشنامهی سبک اسنادی ورزشی(SASS)استفاده شد. در این پژوهش از آمار توصیفی برای تعیین شاخصهای مرکزی (میانگین) و پراکندگی (انحراف استاندارد) و آزمون شاپیرو ویلک به منظور تشخیص طبیعی بودن دادههای مربوط به متغیرهای پژوهش استفاده شده وبرای تجزیه وتحلیل دادهها و آزمون فرضیههای تحقیق از آزمونهای آمار استنباطی نظیرtبرای گروههای مستقل استفاده شد.
یافتهها:یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که آموزش بخشش بر ادراک از شکست با اسنادهای بیرونی- درونی( 02/0)، پایدار- ناپایدار(00/00)،کلی اختصاصی(007/.) به طور معناداری مؤثر بوده و منجر به تغییر اسناد بیرونی به درونی، پایدار به ناپایدار و کلی به اختصاصی گردیده است(05/0P≤ )این در حالیست که این متغیر بر ادراک از شکست با اسنادهای کنترل پذیر- کنترل ناپذیر، بیرونی و درونی و عمدی و غیر عمدی اثر معناداری نداشته وتغییری در سبک اسناد دیده نشده است.
نتیجه گیری:احتمالاً آموزش بخشش، ادراک از شکست ورزشکاران را با اسناد درونی- بیرونی، پایدار- ناپایدار وکلی– اختصاصی تغییر میدهد و به شکل سازندهای ادراک بازیکن والیبال از شکست را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
کلیدواژهها
موضوعات