چکیده
هدف: با افزایش سن، سالمندان دچار اختلالات شناختی نظیر کاهش حافظه به عنوان یک فرایند طبیعی میشوند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی یک دوره تمرینات ورزش مغزی بر حافظهکاری مردان سالمند بود.روششناسی: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون بود. شرکتکنندگان شامل 30 مرد سالمند بوده که به صورت دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری تجربی (میانگین سنی: 41/4±85/76 سال) و کنترل (میانگین سنی: 24/3±/08/77 سال) قرار گرفتند. شرکتکنندگان آزمون پاسخدهی رقمی را برای ارزیابی حافظهکاری در مراحل پیشآزمون و پسآزمون انجام دادند. گروه تجربی طی هشت هفته، هفتهای دو مرتبه و هر جلسه 30 دقیقه به اجرای تمرینات ورزش مغزی پرداختند. دادهها به وسیله آزمون تحلیل واریانس مرکب در سطح معناداری 05/0≥P در نرمافزار SPSS22 تحلیل شد.نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد که تعامل دوگانه معنادار است (0001/0=P). در ادامه، نتایج آزمونهای تی مستقل و وابسته نشان دادند که گروه تجربی نسبت به گروه کنترل دارای عملکرد معنادار (0001/0=P) بهتری در مرحله پسآزمون بوده و از پیشآزمون تا پسآزمون پیشرفت معناداری (0001/0=P) داشتهاند. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای حاضر، به مربیان و شاغلین در امر سالمندان پیشنهاد میشود برای بهبود حافظهکاری از این روش جدید تمرینی استفاده کنند.
کلیدواژهها