چکیده
هدف: دستیابی به معنا تضمینکننده بهداشت روانی فرد و بهزیستی او است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی معنادرمانی گروهی بر استرس ادراک شده و بهزیستی روانشناختی ورزشکاران نوجوان انجام شد.
روش ها: روش پژوهش حاضر نیمهتجربی با طرح پیشآزمون– پسآزمون بود. جامعه آماری شامل دانشآموزان ورزشکار پسر مقطع متوسطه دوم شهر ایلام در سال تحصیلی 03-1402 بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 40 نفر از آنها انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل گمارش شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن، کامارک و مرملستین (1983) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1989) استفاده شد. برنامه مداخله معنادرمانی گروهی به مدت 10 جلسه 90 دقیقهای و دو بار در هفته اجرا شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرمافزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
نتایج: تحلیل کوواریانس نشان داد مقدار اف بدست آمده برای ادراک منفی از استرس در سطح (01/0p<) معنادار بود اما برای ادراک مثبت از استرس معنادار نیست (05/0<P). همچنین مقادیر اف در همه مولفههای بهزیستی روانشناختی معنادار بود (01/0P<). مقدار اندازه اثر معنادرمانی گروهی بر ادراک منفی از استرس 61 درصد و در مؤلفههای بهزیستی روانشناختی بیشترین تاثیر بر مؤلفه ارتباط مثبت با دیگران (59 درصد) و پذیرش خود (58 درصد) بود.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج میتوان گفت که آموزش معنادرمانی گروهی به عنوان یک روش مداخلهای کارآمد میتواند برای کاهش استرس ادراک شده و ارتقای بهزیستی روانی نوجوانان ورزشکار به کار رود.
کلیدواژهها