%0 Journal Article %T اثربخشی رویکرد TGFU و SDT بر رشد حرکتی و انگیزش پیشرفت در کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی %J نشریه روانشناسی ورزش %I دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی %Z 2676-3729 %A دانا, امیر %A شمس, امیر %D 2021 %\ 01/20/2021 %V 12 %N 2 %P 71-85 %! اثربخشی رویکرد TGFU و SDT بر رشد حرکتی و انگیزش پیشرفت در کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی %K رویکرد آموزشی %K آموزش غیرخطی %K آموزش سنتی %K مهارت توپی %K مهارت جابجایی %R 10.52547/mbsp.5.2.71 %X هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثربخشی رویکرد TGFU و SDT بر رشد حرکتی و انگیزش پیشرفت در کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی می­باشد.روش­ها: روش اجرای این تحقیق از نوع نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی می­باشد که با استفاده از طرح پیش­آزمون-پس­آزمون انجام شد. 30 نفر از دانش­آموزان 7 تا 10 سال مقطع ابتدایی شهر گرگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. در مرحله پیش­آزمون تمامی شرکت­کنندگان آزمون رشد حرکتی TGMD-3 را انجام دادند و پرسشنامه انگیزش پیشرفت را تکمیل کردند. سپس شرکت­کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه TGFU و SDT قرار گرفتند. فرایند تمرین در طی 6 هفته و هر هفته 2 جلسه 90 دقیقه­ای برگزار شد. پس از پایان مراحل مداخله، پس­آزمون به عمل آمد. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شد.نتایج: نتایج نشان داد که بین دو گروه TGFU و SDT در متغیر رشد حرکتی (001/0p <) و انگیزش پیشرفت (036/0p <) تفاوت معناداری وجود داشت. با توجه به اختلاف میانگین­ها، گروه TGFU نسبت به گروه SDT عملکرد بهتری داشت.نتیجه ­گیری: بطورکلی می­توان گفت که رویکرد TGFU نسبت به SDT می­تواند موجب بهبود رشد حرکتی و انگیزش پیشرفت کودکان ADHD گردد.  %U https://mbsp.sbu.ac.ir/article_100982_f58b8e7e0429c42b9bd3a272994bd0a5.pdf