چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر عبارت بود از بررسی تاثیر تمرینهای آینهای مبتنی بر یادگیری حرکتی بر کارکرد دستی کودکان دچار فلج مغزی نیمه بدن.
روشها: در این مطالعه 26 کودک ۱۲-۷ سال دچار فلج نیمه بدن ساکن شهر اصفهان شرکت داشتند. شرکتکنندگان گروه های تمرین آینهای رایجMT) ) و تمرین آینهای مبتنی بر یادگیری حرکتی (mMT) طی 7 هفته و 21 جلسه مداخله دریافت نموده اند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک سیستم طبقهبندی توانایی دستی ، مقیاس اصلاح شده اشورس، ویگوریمتر، آزمون هوش ماتریسهای پیشروندهِ ریون، سنجش بالینی دامنه حرکتی فعال و غیرفعال و تکلیف پرتابی دقت استفاده شده است. پس از پایان مداخله و اطمینان از توزیع طبیعی دادهها از آزمونهای آماری آنووا با تحلیل مرکب، یو من ویتنی با نمونههای مستقل و رتبههای نشاندار ویلکاکسون استفاده شده است.
نتایج: در متغیرهای دقت، دامنه حرکتی فعال و غیر فعال شانه و دامنه حرکتی غیرفعال مچ ، شرکتکنندگان در گروه mMT در پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون تفاوت معناداری نشان دادهاند (P≤0/05). برخلاف پیشآزمون، در پسآزمون میانگین دقت گروه های mMT و MT متفاوت بود (P≤0/05)در سایر متغیرها بین پیشآزمون و پسآزمون در دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشده است (P>0/05)
نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد کهmMT در مقایسه با MT روش مناسبتری برای بهبودکارکرد دستی کودکان دچار فلج مغزی نیمه بدن است.
موضوعات